KAR TANESİNİN SERÜVENİ

Karlı bir gün pencereden dışarıyı seyrediyordum. Kar

taneleri, uçuşa döne her şeyin üzerine konuyorlardı.

Bir büyük kar tanesi, pencereye doğru yaklaşıyordu.

Elimi pencereden çıkarıp kar tanesinin altına tuttum. Avcumun

içine yavaşça kondu. Nasıl da temiz ve beyazdı.

“Şu kar tanesi, dile gelip bana başından geçenleri bir anlatabilse.”

dedim kendi kendime. Tam o sırada kar tanesi dile

geldi. Bana, “Başımdan geçenleri öğrenmek istiyorsun.

Dinle de anlatayım.” dedi.

Birkaç ay öncesine kadar

bir damla suydum. Bir yaz

günü denizin yüzeyinde birçok

arkadaşımla eğleniyorduk.

Yakıcı bir güneş vardı.

Öyle bir an geldi ki buharlaşıverdim.

Benim gibi binlerce

damlacık da buharlaştı.

Bu yeni hâlimizle öyle

hafiftik ki durmadan yükseliyorduk.

Öyle yükseklere çıktık

ki artık insanları göremedik.

Her yönden buhar kütleleri

gelip bize katılıyordu. Artık

bulut olmuştuk. Gökyüzünde

başıboş dolaşmaya başlamıştık.

Hava soğumuştu. Yağmur olup

yeryüzüne dönmek istiyorduk. Tam

yağmur oluyorduk ki hava birdenbire

soğuyuverdi. Titredim. Hepimiz titredik. Birine,

‘Ne oluyor?’ diye sordum. Bana:

Denizdeyken ağırdım. Şimdi

hafifim. Bir köye doğru iniyordum.

Tam altımda eli sopalı bir

çocuk vardı. Bu yüzden onun

bulunduğu yere inmek istemedim.

Rüzgârdan, beni başka bir

yere itmesini diledim. Rüzgâr,

dileğimi yerine getirdi. Beni buralara

üfledi. Senin elini görünce

bir dost yakınlığı duydum.”

Burada kar tanesinin sesi kesiliverdi.

Baktım ki bir su damlacığına

dönüşmüş.

Samed BEHRENGİ

Türkçesi: İldeniz KURTULAN

Pancarcı Çocuk

(Kısaltılıp düzenleme yapılmıştır.)

YAZAR HAKKINDA BİLGİ İÇİN TIKLAYINIZ...