TÜRK TİYATROSU

Tiyatro, insan yaşayışından alınan çeşitli kesitlerin

gerçeğe uygun şekilde gösterilmesi sanatıdır. Eğlendirici

olduğu kadar eğiticidir. Seyirciyi düşünmeye, karar vermeye

ve yargılamaya yöneltir. Toplum içinde yaşamayı

öğretir. Tiyatro, topluma hitap eder. Toplumun dinî, kültürel,

toplumsal ve tarihî özelliklerini gösterir.

Türk tiyatrosunun geçmişi çok eskidir. Eskiden tiyatroların

amacı insanları eğlendirip güldürmekti. Tiyatro oyununda

taklide ve dansa yer verilirdi. Bizde çağdaş tiyatro

kuruluncaya kadar tiyatronun yerini Karagöz ve orta oyunu

almıştır.

Sanata ve sanatçıya önem veren Atatürk, cumhuriyeti

ilan ettikten sonra tiyatroya da önem verdi. Bir gün “İstanbul

Şehir Tiyatrosu açılsın mı, açılmasın mı?” münakaşası

yapılıyordu. Bazı Meclis üyeleri “Böyle şey olmaz.

Bu kantoculara para verilmez.” diye isyan ettiler. Atatürk,

onları susturdu, İstanbul Şehir Tiyatrolarını kurdurdu. Burada

çalışan sanatçılara maaş bağlattı. Ülkemizde ilk

konservatuvarın kurulmasına öncülük etti. Sahne oyuncularıyla

bile ilgilendi.

1923’te Darülbedayi İzmir’e gelmişti. Kordon’daki Tayyare

Sineması’nda bir oyunu oynayacaklardı. Atatürk,

“Ateşten Gömlek” filminde oynayan genç kadının nerede

olduğunu sordu. “Burada efendim.” dediler. Bunun üzerine

Atatürk:

— Öyle ise bu oyunda o da oynasın, dedi.

O günleri hatırlayan Bedia Muvahhit şöyle der:

— Bir günde rolü ezberleyip sahneye çıktım. Temsilden

sonra gördüğüm takdir ve teşvik dolu sözleri, üzerimde

öyle etki yaptı ki Ege’deki bütün temsillere iştirak

ettim. Türk kadınının sahneye çıkmasına resmen izin verilmiş

olduğu için tiyatro sanatçılığını meslek olarak seçtim.

Beni sahne artisti yapan Atatürk’tür.

Atatürk, tiyatroyu yurt çapında yaygınlaştırarak çağdaş

Türk tiyatrosunun oluşmasını sağlamıştır.

Şenol KALAYCI

İlköğretim Okullarında Atatürkçülük

(Düzenleme yapılmıştır.)

SES DOSYASINI İNDİRMEK İÇİN TIKLA...