23 NİSAN

Vatan ufuklarında esiyordu korkunç yel,
Her kalp keder içinde,bütün gönüller kıştı.
Biz yeryüzünde yokken,bundan yıllarca evvel,
Bu cennet yurdu,kara bir sis sarmıştı.

Bir mucize ansızın bir gün dağıttı sisi,
Ufuklara nur saçan eşsiz meş’ale yandı.
Yurdu kurtarmak için Büyük Millet Meclisi,
Tam seksen bir yıl evvel Ankara’da toplandı.

Zafer peşinde koştuk,geride bıraktık dünü.
Hakkı gerçek bilerek her zaman ona taptık.
Yurdumuzu kurtaran bu en mukaddes günü,
Kendi günümüz saydık,çocuk bayramı yaptık.

Bu ne biçim bir sevinç,bu ne doyulmaz bir haz,
İçimizde yüzyılı gün yapacak bir hız var.
Bugün neşe içinde coşsak,taşsak yine az,
Çünkü bir gün içinde iki bayramımız var.

Hep elele vererek bu sevinci yayalım,
Kalmamalı en ufak bir tasamız,
Bugün sevinç içinde koşalım,oynamayalım,
Bu bizim günümüzdür,bu bizim bayramımız.

Ferit Rakıp TUNGOR