Ãşık Kul Mustafa ile Ãşık Feymani 'nin atışmaları


Kul Mustafa:

Feymani seninle cenge girelim

Amma sözlerime darılmayasın

Gücün ne kadarsa o kadar yüklen

Yokuşun dibinde yorulmayasın


Feymani:

Muhabbet cenginde söz silahını

Giyinip kuşanıp kurulmayasın

Dikkat eyle ileride deniz var

Düşünce yılana sarılmayasın


Kul Mustafa:

Kim olduğun gidip sormam elinden

Ayarın ne, ölçeceğim dilinden

Malın mülkün alacağım elinden

Hırsından ikiye yarılmayasın


Feymani:

Kenarda dolaşma gel deryaya gir

Muhabbet cenginde gönül aşkla bir

İrfan meclisinde kalın incelir

Haddini aşıp da kırılmayasın


Kul Mustafa:

Senede bir gidermişsin Konya'ya

Bir de âşık yazdırmışsın künyeye

Babasız tecelli edip dünyaya

İsa olup çarmıha gerilmeyesin


Feymani:

Nasrettin Hoca'nın heybesi gibi

Nüktedan sözlerin söbesi gibi

Gayrımüslümlerin kabesi gibi

Efes'e tavafa varılmayasın


Kul Mustafa:

Söylenen sözlerden üstüm diyorsun

Hal ehli olana dostum diyorsun

Mürşit dergahına postum diyorsun

Beynamaz evine serilmeyesin


Feymani:

Sabır etmek ilimlerin başıdır

Bu benim yaptığım aşk savaşıdır

İnsan şerefiyle köşe taşıdır

Kilise damına örülmeyesin


Kul Mustafa:

Aşk göze görünse sema sandırır

Uğrayanı gizli gizli yandırır

Bu böyle erkeği dişi kandırır

Cennetten dünyaya sürülmeyesin


Feymani:

İnsana evvela olgunluk gerek

Temelsiz binaya verilmez direk

Aklınca cennetlik kulum diyerek

Sonra cehennemde görülmeyesin


Kul Mustafa:

Kul Mustafa'm kemlik namert işidir

Kamil işi etrafını ışıtır

Karın yeri yüce dağlar başıdır

Engine yağıp da kürülmeyesin


Feymani:

Feymani içinde kötü his tutma

Sadık dosta darılıp da küs tutma

Altın isen altınlık yap pas tutma

Sonra çar çamura garılmayasın