DÜNYANIN OLUŞUMU VE YAPISI

 
Yer’in oluşumu sorunu, yüzyıllar boyunca insanı düşündüren ve düşündürmeye devam etmekte olan, önemli bir bilimsel sorundur. Gerçi Yer’in oluşumu konusunda, bugün geçmişe oranla, daha çok şey bilmekteyiz. Ancak yine de, problemle ilgili görüşler, hipotez düzeyindedir.

Bunların delilleri güçlü olmakla birlikte,kesin birtakım sonuçlara ulaşıldığı ileri sürülemez. Yer’in yaşının 4,5 ile 5 milyar yıl dolayında olduğu sanılmaktadır. Bunun 10 milyar yılı bulduğunu ileri süren kaynaklara da rastlanır.

Yer’in nasıl oluştuğu sorusunu cevaplamayı amaçlayan teoriler ve bunların eksikliklerini daha iyi anlayabilmek için Güneş Sistemi’nin nasıl oluştuğu sorusuna kısaca değinmek gerekir. Güneş sistemi bu sistemden çok daha büyük bir sistemdir. Fakat güneş sistemini de içine alan daha büyük bir dev sistem vardır. Bu sistemde pek çok sisteme ayrılmıştır. Bu sistemlerin her birine Galaksi denir. Yer’in de içinde yer aldığı insalığın Galaksi’sine (Yun. süt demektir.), Türkçe bir terim ola Samanyolu denir. Batı kaynaklarda Samanyolu, Sütlü yol diye geçer. (Yani bu anlama gelir.)

Samanyolu’nda bazı kaynaklara göre 100 milyar, bazı kaynaklara görede 200 milyar gök cismi vardır. Kuşkusuz bunlardan biri de şimdiki bilgilerimize göre insan barındıran tek gök cismi olan Dünya’mızdır. Yer Samanyolu’nun merkezi kabul edilen Güneş’ten 149,6 milyon km. uzaktır. Çapı hemen hemen 300 milyon km yi bulan yörünge adı verilen bir düzlem üzerinde dolanır. Bu düzleme, eliptik düzlem (tutunma düzlemi) denir. Bunun üzerindeki dolanımını, bir yılda 365 gün 6 saatte tamamlar.

Yer’in oluşumu ile Samanyolu’nun oluşumu,aynı esaslara ve büyük bir ihitimalle de aynı zaman dilimine rastlanmaktadır. Bu konudaki ilk teori ünlü Franız gök bilimci Laplace (Laplaş;1749-1827) tarafından 1796 yılında ileri sürülmüştür. Teori’i ilme, Nebula kramı diye geçmiştir.

Laplace’ın varsayımına göre,Güneş ve gezegenler ile Samanyolun’daki diğer gök cisimleri, oluşum tarihinin (4.7 ile 5 milyar yıl) ilk evresinde, kütle çekimi etkisi altında sıkışarak dönmeye başlayan, bir toz kümesinin birleşmesi sonunucu oluşmıştur. İleri sürülen bu teoriye Birleşme hipotezi adı verilir. Teorinin kabülüne göre, nebula sıkıştıkça, halkalar teşkil etmeye başlamıştır. Oluşan halkaların giderek yoğuşması sonucu, gezegenler oluşmaya başlamıştır. Dolayısıyla iç gezegenler (Yer ile Güneş arasındakiler) önce, dış gezegenler ise, daha sonra oluşmuştur.

Kısaca söylersek, Laplace’ın görüşüne göre Samanyolu ,milyarlarca yıl önce, bir gaz ve toz kümesi idi. Ekseni çevresinde bir bulutsu, kütle çekimi etkisi altında çevresine gaz ve toz saçabilir.

Esas kütleden uzaklaşan ve yine etkisi altında kalarak dönmeye, yani dolanıma devam eden kümeler zamanla yoğuşabilir. Gezegenler, bu esasa göre oluşmuştur.

Bulutsu, ya da birleşme teorisi; uzun yıllar geçerliliğini korumuştur. Bundan sonra, gel-git kuramları diye ilme geçen, Laplace teorisini reddetmeyen, fakat matamatiksel yanlışlıkların bulunduğunu doğrulayan bir dizi teori ortaya atılmıştır.

ALINTI...