Ben Okumak İstiyorum

Ben okumak isteyen bir köylü kızı.
Adım Elif.
Bir başka dağ köyünde,
Hatice, Fadime, Iraz.
Bırakın açsın baharlarda çiçekler;
Anlayın bizi biraz.

Ben okumak isteyen bir köylü kızı.
Anam cahil,
Babam cahil.
Bir öğretmenin var yalnızca,
Konuştuğumuz dil bir.
Bir gelincik tarlası umutlarım.
Rüzgâr esse,uçuşur yapraklarım.

Henüz altı aylık bebek kardeşim.
Düşünüyorum da,
Ya onun da kaderi olursa,
Benim kaderim.
İşte o zaman kahrolurum.
İşte o zaman,
Bilmediğim yollarda kaybolurum.

Ben okumak istiyorum.
Karanlık dünyama ışık bekliyorum.
Ben; ürkek bir ceylan,
Kanadı kırık bir kuş,
Ülkemin sırtında,
Aşılmaz bir yokuş olmak istemiyorum.

Ben,
Kimsenin uzanamadığı yerlere uzanan bir kol,
Dağların üzerinden aşan bir yol olmak istiyorum.
Ben,suların söndüremediği ateşlere su,
Ben,bütün yalanlara karşı,
Her şeyin en doğrusu…
Ben,dalları güçlü bir çınar,
Ve ben,yüreklere akan
Berrak bir pınar olmak istiyorum.

Ben okumak isteyen bir köylü kızı.
Okuyamamak yüreğimde derin bir sızı.
Öğretmenim,bir sen anlarsın beni.
Bir sen desteklersin gayretimi.
Başımı omzuna yaslasam,
Saçımı okşarsın.
Uzatsam ellerimi,
Sımsıkı tutarsın.
Eğer dersen ki,
“Babanın gönlünü yaptım.
Artık sen de okuyacaksın.”
Dersen ki;
“Haticeler,Fadimeler,Irazlar da okuyacak.”
Yok olur korkularım.

Ben okumak isteyen bir köylü kızı.
Okuyamamak yüreğimde derin bir sızı.
Duyun çığlığımı.
Dönmeyin bana sırtınızı!
Okutun,okutun, okutun beni…

ÜLKÜ DUYSAK