iYiMSERLiK, KOTUMSERLiK
İnsanları bircok bakımdan iki sınıfa ayırabilirsiniz. Fakat en doğrusunu Auguste Breal
(Ogust Brel) adında bir Fransız yazarı yapmıştır. O yazar, “insanları, beraber yaşadıkları kimselere
hayatı hoş bir hale getirenler, bir de beraber yaşadıkları insanlara hayatı zehir edenler
diye ikiye ayırmak kabildir.” diyor.
Bana oyle gelir ki yazar, bu ayırmayı yaparken insanlardan bir bolumunun iyimser, bir bolumunun
kutumser oldu.unu anlatmak istemiştir. iyimser yahut eski tabiriyle nikbin dediğimiz
insanlar, gercekten yalnız kendilerinin hayatını tatlılaştırmakla kalmazlar, beraber yaşadı
kları insanlara da hayatı pembe bir gozluk arkasından seyrettirirler. Boyleleri, en acıklı hadiseler
karşısında kaldıkları zaman bile umitsizli.e kapılmaz; o karanlık hadisenin, gece icinde
parlayan yıldızlar gibi ışık veren bir noktasını bulup ertesi gune o noktadan bakmayı tercih
ederler.
Burada “tercih ederler” sozunu gelişiguzel kullanmadı.ımı herhalde siz de fark etmişsinizdir.
Cunku iyimser dedi.imiz adam, en kotu meseleler karşısında kaldığı zaman bu meseleyi
iyi tarafından mı, yoksa kotu tarafından mı goreyim diye duşunmez; yaradılışı onu do.rudan
do.ruya karanlıklar icinde aydınlık noktaları aramaya goturur. Siyahlar icinden bir bakışta
beyazları gorur. Bir de kotumseri, eski tabirle bedbin dedi.imiz adamı duşunun. Aman Allah!..
Kotumser gozler, guneşte bile kara kara lekeler bulacaklardır.
Nerede oldu.unu şimdi hemen toparlayamıyorum fakat bir yerde okumuştum: iyimser insanla
kotumser insanı birbirinden ayırmak icin guzel bir usul bulmuşlar. Bir masanın uzerine
yarım bardak su koyup insanları teker teker davet ederek masanın uzerinde ne gorduğunu sorarlarmış. Kotumser adam yani o her şeyi kara, her şeyi korkunc, her şeyi noksan goren adam
“Yarısı boş bir bardak goruyorum.” dermiş. Buna karşılık iyimser olan kimseler “yarısına kadar
dolu bir bardak” gorduklerini soylerlermiş.
Kotumserler gercekten boyledirler. Onların gozlerine boşluklar carpar. Yurekleri sanki
vesvese ile doldurulmuştur. Parma.ında kucuk bir sivilce cıksa kotumserin aklına ilk gelen
şey, bunun bir kanser başlangıcı oldu.udur. iyimser ise parma.ında bir sivilce cıktı.ını, bunu
iyi bakarak geciştirmenin mumkun olduğunu duşunur. Boylelikle kendisine de etrafına da hayatı
zehir etmez. Ama kotumser oyle de.ildir. Hicbir şeyden memnun olmadı.ı, en iyi fırsatlar
kaşısında zihnini kotu ihtimallere do.ru işletti.i icin her şeyden once kendisini bozar; daima
kara kara duşundu.unden gulmek fırsatlarını sık sık kacırır. Adeta yaşayamaz ve sonunda
Allah’ın bahşetti.i o bulunmaz imkanı kullanamadan bu dunyayı bırakır gider.
Meşhur Duşes de Windsor (do Vindsor)’un pek sevdi.i Lady Mendl (Leydi Mendıl) adında
bir ihtiyar hanım vardı. Belki adını duymuşsunuzdur. Cunku soz iyimserlikten acıldı.ı zaman
onun adını hatırlamamak mumkun olmaz. Cok yaşamış, cok gormuş olan bu ihtiyar kadı
n, “insanın yaşı ne kadar ilerlerse ilerlesin, yaşamak icin vakit gecmiş de.ildir. Daima yeni
şeyler o.renmek istiyorum. Yenileri o.renince de eskileri unutmak adetimdir. ihtiyar oldu.umu
hicbir zaman duşunmem. Butun yeni cereyanlarla hemen ilgilenirim. Cunku ben iyimser
bir kadınım.” der ve hep neşe ile keyif icinde, kuruntusuz, uzuntusuz gecmiş olan hayatını tıpkı
buyuk kumandan Sezar gibi uc kelime ile anlatır. Bilirsiniz Sezar, bir muharebeden donduğu zaman senatoda kendisinden bu mucadelenin ayrıntılarını sormuşlar, o da sadece “Gittim,
gordum, yendim.” demiştir. Lady Mendl da kendi hayatını tıpkı onun gibi uc kelimeyle anlatı
yor: “Guldum, yaşadım, sevdim.”
Hayatı boyle hep iyi tarafından, rahat tarafından, keyişi tarafından almak, yok yere dertlenmemek,
hic yuzunden, hatta oldukca onemli sebepler bulunsa bile kederlere batmamak ne
iyi şey. Boyleleri topra.a tohum serpen ciftci gibi gectikleri yerlere saadet da.ıtırlar. Bu saadet
tohumları bu.day misali yeşermekte gecikmez. En ufak şeylerden memnun olurlar. Gundelik
hayat onlar icin kucuk ikramiyelerle doludur. Beş on dakikayı şoyle bir hoş gecirivermek,
keyişe soylenmiş bir şarkıyı dinlemiş olmak, guzel bir tablo seyretmek, gercekten layık
olanlara ufak bir yardımda bulunmak, tabiatın harikuladeliklerine hayran kalmak, bir cocu.un
masum uzuntusunu gidermek; her şey, bir kotumserin gozunde hic de.eri olmayan her şey,
iyimserin hayatını zenginleştirir.
Bu dunyada gorduğunuz butun iyi eserler iyimserlerin eseridir. Cunku insan kotumser
olunca eser vermesine imkan kalmaz. Butun işlerin başlangıcı cetin savaşlarla doludur. En
ehemmiyetsiz bir engel karşısında yılıveren kotumser, bir kenara cekilip kara duşuncelere dalarken
iyimser adam, o savaşların sonunu gorebildi.i icin engellerin uzerine atılmaktan cekinmeyecektir.
Hayatın engelleri, sonunun daima iyi olaca.ına inanan insanların gucleri sayesinde
ortadan kalkar. Dunyayı refaha ve bollu.a kavuşturanlar onlardır. “En iyi iş, neşeli bir adamı
n elinden cıkan iştir.” diyen bir soz vardır. insan calışırken neşesini kaybetmemeli.
Meşhur doktor Victor Pauchet (Viktor Pose) kotumserleri anlatırken biraz once bizim tesadufen
dokundu.umuz kotumserin vesveselerini daha bilimsel bir şekilde şoyle anlatıyor:
Onlar, diyor, yalnız ruhca de.il, vucutca da dayanıksızdırlar yahut vucutlarını yavaş yavaş dayanı
ksız hale getirirler. Cunku iyimser adamın ruhu gibi vucudu da hastalıklara karşı durmaya
hazır bir haldedir. Son yıllarda dunyada kanser vakalarının artmasına daha cok kotumserler
sebep oluyor. Kanser oyle bir hastalıktır ki başlangıcta doktora gidilirse kolaylıkla onlenebilir.
Fakat kotumserler kuşkuludurlar, kararsızdırlar, en kotu ihtimalleri akıllarına getirmelerine
ra.men bir karara varamadıkları icin hastalıkları ilerler ve onune gecilmez bir hal alır. şayet
hic yokken kendilerine bu hastalı.ı kondurmuşlarsa sinirlerini kendileri perişan etmiş olurlar.
Kotumserlik toplum icinde her bakımdan yıkıcı bir rol oynuyor.
Bu sozleri dinlerken tabii aklınıza gelen suali tahmin etmiyor de.ilim. Peki ama nasıl
iyimser olmalı?
insan dunyaya iyimser olarak gelmektedir. Kucuk cocukların en tatlı hayaller icinde buyuduklerini
hatırlayacak olursanız bu sozun do.rulu.una inanırsınız sanıyorum. Sonradan kotumser
oldu.umuza gore dostlarımızı iyimser insanlardan secelim. Neşe bulaşır, derler. Onları
n neşeleri bize bulaşır, hayatı hoş tarafından almaya alışaca.ımız icin kotumserli.imizden
eser kalmaz belki.
Şevket RADO
www.dersturkce.com
2024