İbrahim Zeki Burdurlu

Şair ve yazar (D. 1922, Burdur - Ö. 27 Temmuz 1984, İzmir). İstanbul Erkek Öğretmen Okulunu (1938), Ceyhan’da bir yıl öğretmenlikten sonra Ankara Gazi Eğitim Enstitüsünü (1943) bitirdi. Sivas, Burdur, Kıbrıs ortaokul ve liseleri ile İzmir Eğitim Enstitüsünde Türkçe, edebiyat öğretmenliği yaptı. 1977’de emekli oldu.

Öğrencilik yıllarında Ahmet Kutsi Tecer’in Ülkü dergisinde halk şiirini değerlendirme çalışmalarına katılmıştı. Mahalli renkler taşıyan aşk, memleket şiirleri yazdı. Akdeniz’in İnsan Çiçekleri romanıyla 1976 Peyami Safa Roman Yarışmasında ikincilik ödülü aldı. Şiirleri 1941’den itibaren Ülkü, Sanat ve Edebiyat, Millet, Fikirler, Şadırvan, Hisar, Varlık gibi dergilerde yayımlandı. Şiir kitapları dışında masal, araştırma - inceleme türlerinde de eserler verdi.

“İbrahim Zeki Burdurlu, çok çalışan, iyi çalışan, metodla ve düzenle çalışmayı prensip haline koyan bir şairdir. İstikrar, hayatında ve eserinde istikrar, düzen ve itina, onun özelliklerinin başında gelir. Hiçbir şiirini, ilhamın başı boş tesadüfüne bırakmaz; her şiiri, denebilir ki, ‘mücadelenin tesadüflerinden doğan’ bir zafer müjdesidir. (…)

“İbrahim Zeki Burdurlu, haykırmayı sevmez. Şiirde ritim ve melodinin, kelime gürültüsünden doğmayacağını biliyor. Biliyor ki ancak ‘tezatların yumuşak hislerle terennümü, hareketi meydana getirir ve bu hareket işte şiirin melodisini verir.’ Başka bir ifade ile, Burdurlu, insanı ‘uçan hisler’ ülkesinden ‘katı fikirler’in diyarına götürmeyi tercih ediyor.” (Hikmet Dizdaroğlu)

ESERLERİ:

ŞİİR: Toprak İnsanları (1945), Toprağın İçindeki Toprak (1946), Burdur’daki Mahallemiz (1947), Keloğlan (1949), Basık Tavan (1959), Bir Köyden Bir İnsan (1951), Lefkoşe (1953), Minnacık Ada (1954), Günaydın Yavru Kıbrıs (1959), Atatürk’üm (1959), Sev Beni (1966), Açmıyor mu Kıbrıs’ımın Gülleri (1968), İzmir’in Mor Atları (1976).

ANTOLOJİ: Şiirimizde Öğretmen (1965), Öğretmen Şairler Antolojisi (1966), Atatürk Şiirleri Antolojisi (1967).

DESTAN: Üç Destan (Köroğlu, Karacaoğlan, Oğuz Destanı, 1959).

ÇOCUK KİTABI: Nur Güzeli (1963), Dileği Gerçekleşmeyen Kız (1963), Güllü Padişah (1963), Mavi Pullu Balık (1964), Üç Yumak (1964), Ömürsün Nasreddin Hoca (1965), Pamuk Bacı (1965), Köroğlu Destanı (1965),  Keloğlan Masalları (1966),  Ülkemin Efsaneleri (1966), Günaydın Anneciğim (1968), Kendi Bir Karış Sakalı Üç Karış (1972). 

İNCELEME:  Romanlarıyla Reşat Nuri Güntekin İncelemesi (1971), Dilbilgisi Açısından Yapıtlarımız (1974).

ROMAN:  Memiş Can (1978).

ÖYKÜ: Anılardan Öyküler (1979).

HAKKINDA: Hikmet Dizdaroğlu / Burdurlu ve Son Eseri (Hisar, sayı: 6, Ekim 1950), Mehmet Kaplan / Cumhuriyet Devri Türk Şiiri (1973, s. 465-467), Yurt Ansiklopedisi (c. I, 1982), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Birsen Pekçolak - Zeki Büyüktanır / Homeros’tan Günümüze Anadolu Destanları (2002).