Konusu Tembellik Olan Masallar

TEMBEL KIZ MASALI (MASALLARDAN SEÇMELER, SEÇME MASALLAR, GÜZEL MASALLAR)

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken bir karı koca varmış.

Bu karı kocanın bir kızı olmuş. Kız, elbebek gülbebek büyütülmüş, ama hiç iş öğrenememiş. Bunun için adına Tembel Kız denilmiş.

Bu kız o kadar tembelmiş ki yerinden kalkmaya üşeniyormuş. Anası babası ona bir gelberi yaptırmış. Kız da oturduğu yerden işini gelberiyle yapıyormuş.

Kızının evlilik çağı gelmiş. Anası babası kızı bir avcıyla evlendirmiş.

Avcı ava gitmiş, bir ördek vurmuş. Eve gelmiş, ördeği temizlemiş, ateşe koymuş. Tekrar ava gitmek üzere hazırlanmış, karısına ateşe ördeği koydum, yanmasın bak demiş. Tembel Kız, olur demiş, demiş ama yerinden bile kalkmamış.

Aradan uzunca bir zaman geçmiş. Dilenci eve gelmiş. Tembel Kıza, hanımcığım Allah rızası için bir dilim ekmek demiş. Tembel Kız da yan tarafta mutfak, geç al cevabını vermiş.

Dilenci mutfağa girmiş. Bakmış ocakta ördek kaynıyor, almış ördeği, torbasına koymuş, tencerenin içine de ayaklarındaki pis çarıkları… Gelmiş, (bilgi yelpazesi.net) Tembel Kız’ın yanına. Bak hanımcığım demiş, ekmeği aldım Allah razı olsun. Şimdi sana bir türkü söyleyeyim de ben gideyim. Türküyü şöyle söylemiş;

Senin gaga benim torba içinde,

Benim çarık senin çorba içinde,

Sen yat kaba yatak yorgan içinde,

Ben yiyecem gagayı orman içinde.

Dilenci türküyü böyle söylemiş, çekip gitmiş. Aradan bir zaman geçmiş, kızın avcı kocası gelmiş. Karısına ördek pişti mi? Demiş. Karısı olan biteni anlatmış, bak bana bir de türkü söyledi, sana deyiversem demiş, türküyü söylemiş. O zaman avcı kocası durumu anlamış, karısına kızıp azarlamış.

Ondan sonra Tembel Kız, tembelliği bırakmış.

Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine.

Tembel Aslanla Tavşan

Tembel bir aslan, tavşanla sohbet ediyordu. “Tembel de olsam benim bir aslan olduğumu biliyorsun, değil mi sevgili tavşan kardeş?” dedi aslan. “Elbette ki biliyorum saygıdeğer kralım!” diye cevap verdi tavşan. “Peki istesem seni bir hamlede yiyebileceğimi de biliyorsun değil mi?” dedi her şeye rağmen ormanların kralı olan aslan. “Tabi ki, sayın çok değerli kralım, tabi ki!” diye karşılık verdi akıllı tavşan. “O halde güzel tavşancık, bundan sonra yaşamak istiyorsan, bana yardım edeceksin! Nasıl yaparsın bilemem; o senin sorunun Benim yorulmadan aslanlar gibi doymam gerekiyor, gerisi beni hiç bağlamaz.” dedi bezgin aslan. “Emredersiniz, sayın kralım!” diye cevap verirken çaresizdi tavşan. Düşündü. Aklına ilk olarak yaban öküzü geldi. Hemen öküze gitti. Öküz otlanıyordu. “Merhaba sayın öküz, biliyor musun, ben az önce kimi gördüm? dedi. “Kimi gördün?” diye sordu kalın sesli kaba öküz. “Ormanların kralını gördüm ve kesin kararımı verdim ki ormanların kralı sensin. Çünkü o senin yarın kadar bile değil! Sen onu parçalarsın!” dedi. Öküz heyecanlandı. Otlanmayı bıraktı ve “Parçalarım di mi?” diyerek kabardı. “Sendeki cüsse bende olsa, ben her gün on tane aslan harcarım!” dedi tavşan, gözlerini parlatarak. Yaban öküzü daha gür çıkan bir sesle bağırdı: “Nerede bu kralın sarayı?” 

Tembel aslan, öküzü yerken tavşana sordu: “Nasıl yaptın bunu tavşancık?” Tavşan cevap verdi: “Öküz işte sayın kralım, öküz…”

KONUSU ÇALIŞKANLIK OLAN MASALLAR

Ağustos Böceği ile Karınca Hikayesi
Uzun zaman önce yeşil ormanda ağustos böceği ve karınca aynı bölgede yaşarken, karınca yazları yuvasına sürekli yiyecek taşır ağustos böceği ise tembelliği yüzünden uzanıp ötermiş. Karınca yine bir gün yiyecek toplamak için yuvasından çıkmış ve yürümeye başlamış, yolun kenarında ağustos böceğini görmüş ve seslenmiş.

Karınca; Ağustos böceği nasılsın demiş.

Ağustos Böceği; İyiyim senin gibi güneşin ortasında çalışmıyorum demiş.

Karınca buna çok kızmış. Öfke ile konuşarak;

Ağustos böceği sen hiç bu sene yiyecek toplamamışsın galiba.

Ağustos böceği gülerek: amaaaan karınca boşver yiyeceği. Yaz günü rahatına baksana ama karınca onun bu tavrına gıcık olmuş. Onu önemsememiş ve evine gitmiş. Kış iyice yaklaşmış. Ağustos böceği de yiyeceksiz kaldığı için karıncadan biraz yiyecek ala bilirim diyerek karıncanın evine gitmiş. Karıncaya dönerek;

Karınca kardeş bana biraz yiyecek verebilir misin demiş. Ama karınca ona yiyecek vermemiş ve kapıyı çat diye kapatmış. Ağustos böceği yiyeceksiz kalarak keşke ondan önce yiyecek ben toplasaydım diyerek bir daha böyle yapmayacağına kendine söz vermiş.

Herkez anladı ki; BU GÜNÜN İŞİNİ HİÇ BİR ZAMAN YARINA BIRAKMAMAK GEREK!.