Öğretim Stratejilerinde Uygulama Örnekleri Geliştirme 

Öğretim Stratejisi: Bir dersin hedeflerine ulaşmayı sağlayan yöntem, teknik ve araç gereçlerin belirlenmesine yön veren genel bir yaklaşımdır.
Başlıca Öğretim Stratejileri: 
Sunuş (Alış) Yoluyla Öğretim
Buluş (Keşfetme) Yoluyla Öğretim
Araştırma-inceleme Yoluyla Öğretim

Öğretim Yöntemi: Bir dersin hedeflerine ulaşmak için izlenen yoldur. 
Anlatım
Tartışma
Örnek olay
Gösterip-yaptırma
Problem çözme
Bireysel çalışma

Öğretim Tekniği: Öğretim yönteminin uygulama biçimidir. Örneğin; anlatım yönteminde öğretmenin anlatım biçimi ve kullanacağı sorunların nitelikleri birer tekniktir.
Grupla Öğretim Teknikleri: Beyin fırtınası, gösteri, soru-cevap, drama- benzetim, mikro öğretim, 
Bireysel Öğretim Teknikleri: Bireyselleştirilmiş öğretim, programlı öğretim, bilgisayar destekli öğretim  
Sınıf Dışı Öğretim Teknikleri: Gezi, gözlem, sergi proje, ödev, görüşme




ÖĞRETİM   STRATEJİLERİ

1- Sunuş ( Alış ) Yoluyla Öğretim Stratejisi ( Asubel )
İlke kavram ve genellemelerin öğretmen tarafından düzenli bir şekilde sıralanması, bilginin hiyerarşik bir yapı içerisinde anlamlandırılarak öğrencilere aktarımı genelden özele yani tümdengelim yoluyla gerçekleşir. 
Önce ilke, ardından örnek verilir. Bol örnek kullanmak gerekmektedir.
Öğretmen ve öğrenciler arasında yoğun etkileşim vardır.
Öğretim basamak basamak ilerler. Öğrenciye anlamlı öğrenmesini sağlayacak şekilde bilgiler ilişkilendirilerek ve önceki bilgilerle arasında bağlantılar kurularak sunulur. 
Dersin giriş bölümünde kullanılır.
Herhangi bir konu ile ilgili ön öğrenmelerin yeterli olmadığı veya konunun ilk defa sunulacağı zamanlarda kullanılır.
Kavramları, kavram ilişkilerini ve soyut konuların öğrenimini sağladığı için ilköğretim 4. veya 5. sınıflarından itibaren kullanılır.
Kullanılan Teknikler: Sempozyum, söylev, takrir,  

2- Buluş ( Keşfetme ) Yoluyla Öğretim Stratejisi ( Bruner )
Öğrenci merkezlidir.
Öğrencinin kendi gözlem ve etkinliklerine bağlı olarak bilgi, kavram, ilke ve genellemeye ulaşması amaçlanır.
Konular özelden genele yani tümevarım yoluyla işlenir.
Dersin etkinlik kısmında kullanılır.
Kavrama, uygulama, analiz, sentez gibi hedef alanlarının kazandırılmasında önemlidir.
Öğrencinin bilgiye araştırma, inceleme ve problem çözme yoluyla ulaşması sağlanır.
Yapılandırılmamış Yaklaşım: Öğrenci kendi çalışmasını başlatır, bu süreçte yönlendirilir ve öğrenme gerçekleşir. İlke, kavram ve problemin çözümünü doğal ortamda kendi kendine bulur. ( okulöncesi dön.)
Yapılandırılmış Yaklaşım: Öğrencinin kazanacağı hedef davranışları öğretmen belirler ve ilke, kavram ve genellemelere ulaşması için gerekli yönerge ve ipuçları verir.
Kullanılan Teknikler: Küçük grup tartışması, büyük grup tartışması, çember, zıt panel, münazara, açık oturum, soru-cevap

3- Araştırma – İnceleme Yoluyla Öğretim Stratejisi ( J. Dewey )
Öğrencilerin yaşamlarında karşılaşabilecekleri problem durumlarında değişik çözümler üretebilmeleri için sınıf içi veya sınıf dışı ortamlarda araştırma – inceleme yaparak öğrenme yaşantıları sağlamaktır.
Öğrenilen konuların değişik durumlarda denenmesine olanak sağlar.
Uygulama düzeyindeki hedef alanın öğrenciye kazandırılmasında etkilidir.
Dersin sonuç kısmında kullanılır.
Kullanılan teknikler: Beyin fırtınası, problem çözme, gösterme, yaptırma, rol yapma, dramatizasyon, deney, gözlem, soru-cevap
à Araştırma – inceleme Yoluyla Öğretim Stratejisinin Uygulanması
Problemin hissedilmesi
Problemin tanımlanması
Hipotez kurma
Veri toplama – Yöntem geliştirme
Hipotezleri test etme
Problemi çözme


ÖĞRETME – ÖĞRENME YAKLAŞIMLARI  (MODELLERİ )
    
    

Tam Öğrenme (Okulda Öğrenme) Yaklaşımı ( Bloom )
Her okulda ve sınıfta hızlı öğrenen ve öğrenmeyen öğrenci bulunduğu ve her öğrencinin hazırbulunuşluk düzeyine göre öğretim yapılmasını, her öğrenciye ihtiyacı olan ek öğretim zamanı ve nitelikli öğretme hizmeti (ipucu, katılım, pekiştireç, dönüt) sağlanırsa okulda her öğrencinin öğrenebileceğini savunur. 
Tam öğrenme için öğrencilerin giriş davranışları eşitlenmeli
Zihinsel farklılık doğuştan değil sonradan meydana gelir.
Tam öğrenme standardına ulaşamayan öğrenciler için ek (tamamlayıcı) öğretim uygulanır.

Tam Öğrenme Yaklaşımının Uygulanması
Hedef davranışlar belirlenir
Ulaşılacak hedef-davranış standardı belirlenir (hedef-davranışların en az p’ine ulaşma)
Giriş davranışları (önkoşul öğrenmeleri) hazırbulunuşluk testi ile kontrol edilir.
Eksik giriş davranışlarının giderilmesi için öğretim etkinliklerinin düzenlenir. 
Ünitenin işlenmesi
Ünite ya da konu bitiminde tekrar test yapılır (Ünite ya da izleme testi yapılır.)
Bütün öğrencilerin istenilen öğrenme standardına (p) ulaştığı belirlendikten sonra diğer konuya geçilir.
İstenilen standarda ulaşamayan öğrenciler için ek (tamamlayıcı) öğretim etkinlikleri yapılır.

à İlave (Tamamlayıcı) Öğretim Etkinlikleri İçin Yapılanlar:
Ek süre içerisinde öncekilerden farklı yöntemleri kullanma
Dersteki öğretim girişimini bir kez daha tekrarlama
Öğretmen veya özel bir öğretici tarafından birebir öğretim yapma
Konuyu tekrar ve bol örneklerle anlatma
Grupla öğretim yapma
Kaynak ve yardımcı kitaplarla öğretim yapma
Okulda ve evde ek öğretim yapma ya da ödev verme
Programlı öğretim uygulamasına başvurma
Akademik oyunlarla öğretim 

Tam Öğrenme Yaklaşımının Değişkenleri
à Öğrenci Davranışları (Giriş Davranışları)
Bilişsel giriş davranışları
Duyuşsal giriş davranışları
Psiko-motor giriş davranışları
à Öğretim Hizmetlerinin Nitelikleri
İpucu: Öğrencinin neyi öğreneceğini açıklayıcı mesajlar.
Pekiştirme 
Katılım
Dönüt ve Düzeltme: Öğrencilerin neyi öğrenip neyi öğrenmediklerini bildirme.
Disiplin
à Öğrenme Ürünleri
Öğrenme düzeyi ve çeşidi
Öğrenme hızı
Bilişsel ürünler
Duyuşsal ürünler
Psiko-motor ürünler

Akademik Özgüven: Öğrencinin öğrenme özgeçmişine dayalı olarak herhangi bir öğrenme konusunu öğrenip–öğrenemeyeceğine ilişkin kendisini algılama biçimidir. Tam öğrenme yaklaşımı, duyusal giriş davranışlarını anlamında bireylerin gelebileceği düzeyleri sırasıyla; ilgi, tutum ve akademik özgüven olarak belirlemiştir.

Programlı Öğretim ile Tam Öğrenme Yaklaşımlarının Karşılaştırılması
 
 
Programlı Öğretim    Tam Öğrenme       
-31    Davranışçı yaklaşıma bağlı olarak Skinner tarafından geliştirilmiştir.
-32    Okul, sınıf içi ve sınıf dışında kullanılır.
-33    Bireysel öğrenme tekniğidir.
-34    Konular küçük parçalar halinde sıralanarak her öğrencinin kendi öğrenme hızına göre adım adım ilerlediği, bilgiden hemen sonra yöneltilen sorulara cevap verildiği ve cevabın doğruluğuna göre ileri gittiği ya da geri döndüğü öğrenme yaklaşımıdır.    -35    Bilişsel öğrenme kuramına bağlı olarak Bloom tarafından geliştirilmiştir.
-36    Okul ve sınıf öğrenmelerinde kullanılır.
-37    Grup öğretimi tekniğidir.
-38    Üniteler ve konular basitten karmaşığa doğru hiyerarşik olarak sıralanır. Sınıfta bir ünite ya da konu bütün öğrencilerce belli bir standartta öğrenildikten sonra bir sonraki ünite ya da konuya geçilir.     

İŞBİRLİKÇİ ( KUBAŞIK ) ÖĞRENME
                        ( J. Dewey – Vgotsky )
Öğrencilerin ortak amaç için bir araya gelerek küçük gruplar oluşturması yoluyla gerçekleşen bir öğrenme yaklaşımıdır. 
Düşük yetenekli ve öğrenme güçlüğü olan öğrencileri öğrenme sürecine katar ve daha üst düzey öğrenme becerilerini kazandırır.
İşbirlikçi öğrenme grupları oluşturulurken öğrenciler arasındaki farklı yetenek, cinsiyet, başarı ve kişisel özellikleri bakımından heterojen gruplar belirlenmelidir. 
Geleneksel anlayıştaki rekabete ve yarışa son vermeyi amaçlayan ve başarıya birlikte ulaşmayı hedefleyen bir yaklaşımdır.
Güdülenmeyi ve dikkati sürdürmeyi sağlar.
Psiko-sosyal ve duyuşsal gelişime katkıda bulunur.
Öğrencilerde empatinin gelişimini sağlar.
İşbirliği, sorumluluk, hoş görü, özsaygı, özyeterlik, fikirlere saygı ve paylaşma duygularını geliştirir.
Problem çözme ve üst düzey düşünme yeteneklerini geliştirir.
Ortak hareket edilir ve bireysel çaba gerektirir.
Öğretmenin görevi heterojen grupların oluşması, gruplarda işbirliği, verimin artırılması ve ürünlerin değerlendirilmesindeki tüm aşamaları planlamaktır.
İşbirlikçi öğretimde değerlendirme; grup içi etkinliklerin değerlendirilmesi ve bireysel değerlendirme olmak üzere 2 türlüdür. Bireyin başarısı grubun başarısına dönüştürülür ve değerlendirme ölçütlere göre, öğretmen ve grupla birlikte yapılır.

ÇOKLU (ÇOK BOYUTLU) ZEKÂ YAKLAŞIMI
(GARDNER)

Gardner’e göre zekâ; problem çözme kapasitesi veya değerli bir ya da birden çok kültürel yapı ürünü ortaya koyma kapasitesidir.
Piaget’e göre zekâ; çevreye uyum sağlama yeteneğidir.
Öğrencinin güçlü olan zekâ alanlarının değil her zekâ alanının belirli oranlarda geliştirilmesi ilkesine dayanır.
En önemli sayıltısı “her çocuğun bir veya birkaç alanda gelişim potansiyeline sahip olması”dır. 
İnsanlar bütün zekâ alanlarına değişik miktarda sahiptir.