Metin Türü: Eleştiri
Alt Tema: Görgü Kuralları
Süre: 6 saat
SAYGI(Dinleme Metni)
24 Nisan, Cuma
Otobüsteydim bugün. Bir adam bindi. Sarmısakyemiş, yanımda durmadı benim, uzağagitti, gene de duyuluyordu ağzının kokusu.Burnumu tıkadım. Ben zaten inecektim amagideceğim yere varmamış olsam da inerdim,çekilir şey değildi o koku.
Sarmısak yemesinler demiyorum. Ben sevmemo nesneyi ama bunca yüzyıldır insanoğluyiyor onu, demek bir tadı var, bir iyiliği de var.Yesinler, kimsenin zevkine karışacak değilimama sarmısak yedikten sonra dalmasınlarkalabalığın içine, düşünsünler biraz, düşünsünlerde ötekini berikini rahatsız etmesinler.Yalnız ben rahatsız olmuyorum, nice kimselerrahatsız oluyor. Sarmısak yemeyi seveni gördümama kendisi yemeden sarmısak kokusundanhoşlananı görmedim. Akşam yenmez mibu? Çoluk çocuk akşam yemeğinde yersiniz osarmısağı, sonra oturursunuz evinizde, olurbiter.
Şu adama bir çatayım dedim içimden. Söylemeliydimdüşündüklerimi. Bir kavgadırçıkardı. Bilirim, otobüstekilerin çoğu da ondanyana olurdu. Canı istemiş de sarmısak yemiş oadamcağız! Ne karışırmışım ben? Belki bir dealaturkalık, alafrangalık tartışması açarlar,bana züppe derlerdi. Göze alamadım. Amaalmalı göze. Kavga etmeyi, tartışmayı, züppesayılmayı almalı göze, dayak yemeyi bile gözealmalı. Kimsenin işine, keyfine karışmak değildirbu. İnsanları biraz da ötekini berikini düşünmeye, şunu bunu rahatsız etmekten çekinmeyeçağırmaktır. Bana öyle geliyor ki bu dabir yurttaşın başlıca ödevlerindendir. Böylekavgaları, tartışmaları, bu uğurda dayakyemeyi göze almazsak bu ülke sarmısak kokusundankurtulamaz. Yani bu toplumun insanlarıyalnız kendilerini düşünüp başkalarınaaldırmamaktan, bütün kötülüklerin anası olanbu huydan silkinemez.
Nurullah ATAÇ
www.dersturkce.com
2024