SÖZCÜKTE YAPI / KÖK-EK (1)
SÖZCÜK (KELİME): Anlamı veya görevi bulunan seslerdir. Kitap, elbise, sen, Hasan, o, ile, ...
Ø Sözcük = Kök + Yapım Ekleri + Çekim Ekleri
Ek
KÖK: Sözcüğün anlamlı ek almamış en küçük parçasına kök denir.
Örnek: ağaç, ev, kitap, sıra, okul…
Ø Sözcük kökleri 3’e ayrılır:
A) İsim (Ad) Kökü: Nesneleri, kavramları karşılayan köklerdir.
Örnek: Tahta, masa, sandalye, kitap…
B) Fiil (Eylem) Kökü: Nesnelerin hareketlerini karşılayan köklerdir.
Örnek: Gel-, Kalk-, Oku-, Bak-, Öğren- …
ÖNEMLİ: Bir sözcüğün “fiil kökü mü, isim kökü mü” olup olmadığını sözcüğe getirilen mastar eki(-mak/-mek) ile bulunur. Kelime mastar ekini kabul ediyorsa fiil, etmiyorsa isimdir.
Uygulama: “gel” sözcüğüne mastar ekini getirelim “gelmek” anlamlı bir kelime elde ettik; öyleyse “gel-“ sözcüğü fiildir.
Şimdi de “masa” kelimesine mastar eki getirelim “masamak” anlamsız bir sözcük oldu; öyleyse “masa” sözcüğü isimdir.
UYARI:
Türkçe sözcüklerde bazı kökler hem eylem hem de ad soylu olabilir. Bunları ayırt edebilmek için cümle içinde değerlendirmek gerekir.
Ø Bu yaz çok güzel şiirler yaz.
1. yaz: İsim soylu kök (mevsim)
2. yaz: Eylem soylu kök.
C) Ortak Kök: Yazılışları aynı ancak anlamları farklı olan; hem ad hem de fiil olarak kullanılan ve aralarında hiçbir anlam ilişkisi bulunmayan köklerdir.
Örnek:
Yüz(Yüzmek) Gül(Gülmek)
Yüz(Sayı) Gül(Çiçek)
Bin(Binmek) Sol(Solmak)
Bin(sayı) Sol(Yön)
Gövde: Sözcük köklerine yapım ekleri getirilerek türetilen yeni sözcüklere gövde denir.
Örnek:
Kitap (kök) Kitaplık (gövde)
Göz (kök) Gözcü (gövde)
Ek: Sözcüklerin kök veya gövdelerine gelerek onların cümledeki görevlerini belirleyen, onlara değişik anlamlar katan ya da onlardan yeni sözcükler türeten ses veya ses birleşimlerine ek denir.
Ø Ekler tek başlarına bir anlam ifade etmezler.
Ekleri 2 ana başlık altında işleyeceğiz:
I. Yapım Ekleri: Eklendiği sözcüğün anlamını, bazen de türünü değiştirerek yeni bir sözcük türeten eklerdir.
a. İsimden isim türeten ekler: İsim kök veya gövdelerine gelerek onlardan yeni isimler türeten eklerdir. Ancak bu sözcükler sıfat, zarf gibi görevlerde de kullanılabilir.
Örnek: -lik (gençlik), -siz (parasız), -ce (insanca), -li (akıllı), -sel(bilimsel)
b. İsimden fiil türeten ekler: İsim kök veya gövdelerine gelerek onlardan fiil türeten eklerdir.
Örnek: -le (başlamak,sulamak), -len (evlenmek), -leş (iyileşmek), -e(boşamak,kanamak), -ar (başarmak,yaşarmak), -el (incelmek)…
c. Fiil den İsim Türeten Ekler: Fiil kök veya gövdelerine gelerek onlardan isim türeten eklerdir. Bunlar da cümlede sıfat, zarf görevlerinde kullanılabilir.
Örnek: -ı (yazı), -it (geçit), -im (seçim), ın(akın), -gin (yaygın), gi(dergi, sevgi), -ak(durak), -geç(süzgeç),-gıç(dalgıç)…
d. Fiilden Fiil Türeten Ekler: Fiil kök veya gövdelerine gelerek onlardan yeni fiiller türeten eklerdir.
Örnek. -il (sarılmak), -in (giyinmek,taşınmak),-iş(buluşmak,karışmak), -tür(söktürmek)…
II. Çekim Eki: Eklendiği sözcüğün anlamını ve türünü değiştirmeyen; ancak cümle kurmaya yarayan eklerdir.
Çekim ekleri şöyle sıralanabilir:
a) Çoğul eki: -lar, -ler ? ( kitaplar, evler, öğrenciler ...)
b) Adın durum (hal) ekleri: -i, -e, -de, -den ( kitab-ı, kitab-a,
kitap-ta kitap-tan)
c) Tamlama ekleri: -in, -i ( ev-in ön-ü, pencere-nin perde-si)
d) İyelik ekleri: -im, -in, -i, -imiz, -iniz, -leri ( ev-im, ev-in, ev-i, ev-imiz, ev-iniz, ev-leri)
e) Fiil zaman ekleri: -miş, -di, -( )yor, -ecek, -( )r ? ( gel-miş, gel-di, gel-iyor, gel-ecek, gel-ir ...)
f) Fiil kip ekleri: -se, -sa, -e(-a), -meli (-malı) ? ( gel-se, gel-e, gel-meli ...)
SÖZCÜKTE YAPISI / EK- KÖK (2) E DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ.
CÜMLEDE ANLAM KONU ANLATIMI İÇİN TIKLAYINIZ…
PARAGRAF KONU ANLATIMI İÇİN TIKLAYINIZ…
SÖZCÜKTE ANLAM KONU ANLATIMI İÇİN TIKLAYINIZ…
www.dersturkce.com
2024