Sosyal ve kültürel değişimin aile kurumu üzerindeki etkileri neler olabilir?

Kentleşme, teknolojik gelişmeler, üretim biçimlerinin değişimi ve bir işte çalışma koşullarının farklılaşması, eğitime katılımın genişlemesi, nüfus yapısında gözlemlenen değişimler ve toplumun bütünlüğünü sağlayan kurumların değişen yapı ve biçimleri arasında aile de payına düşen değişimi yaşamaktadır.

  Sosyal ve kültürel değişim gerçekleşirken ailenin değişmeyeceğini beklemek çok mümkün değil. 

Toplumun her hangi bir kesiminde meydana gelecek olan değişiklikler aileye yansır. Aynı şekilde aile yapısındaki değişikliklerde direk olarak toplumu etkiler. Sosyal ve kültürel değişimler iyi yönde olursa aile bundan olumlu olarak etkilenir. Değişimler kötü yöndeyse, aile olumsuz yönde etkilenir. Sosyal ve kültürel değişimler insanla, bireyle, toplumla alakalıdır. Toplum değişiyorsa aile değişir, aile değişiyorsa tolum değişir. Peki, o zaman değişimin kaynağı nedir? Özellikle günümüzde değişimin kaynağı teknolojidir.

Teknolojik yenilikler bizleri daha farklı kültürlerle, toplumlarla iletişim ve etkileşim haline getirmiştir. Özellikle iletişimin bu denli geliştiği ve günlük hayatımızda vazgeçilmez parçamız haline gelen cep telefonları ve mobil cihazlar ile farklı bir dünya yaratıldı. Gerçek olmayan, sanal bir dünya. Bu denli hızlı iletişimin, bilgiye bu kadar hızlı ulaşmanın pozitif etkilerini yadsıyamayız. Ancak hayatımıza giren “sosyal medya” toplumda yozlaşmalara ve olumsuz etkilere sebep olmaktadır. Bu durumda aile kurumunu yıpratmaktadır. Tabi bu çağda sonsuz iletişim imkânlarını ve sosyal medyayı öcü gibi görmek de çağın dışında kalmak olur. Önemli olan teknolojik gelişmeleri yerinde kullanabilmek, yenilikleri benimserken dozunu ayarlayabilmektir. Yeniliklere, sosyal ve kültürel değişimlere ayak uydururken kendi kültürel geçmişimizi, gelenek ve göreneklerimizi unutmamalıyız. Değerlerimizi bir kenara atmadan, yenilikleri kucaklayabilmeyi öğrenmeliyiz. Sosyal ve kültürel değişimlerin aile kurumunu, ailenin de toplumu değiştireceğini unutmamalıyız.