İSYANLI SÜKUT

Gitmişti makama arz-ı hal için,

“Bey” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Bir azar yedi ki oldu o biçim...

“Şey” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı,

Gözler çakmak çakmak,benzi sapsarı...

Bir baktı konağa alttan yukarı.

“Vay” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Çekti ayakları kahveye vardı,

Açtı tabakasın,sigara sardı.

Daldı..neden sonra garsonu gördü,

“Çay” dedi,yutkundu,eğdi başını.

İçmedi masada unuttu çayı;

Kalktı ki garsona vere parayı,

Uzattı çakmağı ve sigarayı

“Say” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Döndü gözlerinde bulgur bulgur yaş,

Sandım canevime döktüler ateş.

Sordum:”memleketin neresi gardaş?”

“Köy” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Yürüdü,kör-topal çıktı şehirden,

Ağzına küfürler doldu zehirden;

Salladı dilini..vazgeçti birden,

“Oy” dedi,yutkundu,eğdi başını.

Abdurrahim KARAKOÇ

(Vur Emri)