KİTABE-İ SENG-İ MEZAR

I

Hiçbir şeyden çekmedi dünyada

Nasırdan çektiği kadar;

Hattâ çirkin yaratıldığından bile

O kadar müteessir değildi;

Kundurası vurmadığı zamanlarda

Anmazdı ama Allahın adını,

Günahkkâr da sayılmazdı.

Yazık oldu Süleyman Efendi’ye

II

Mesele falan değildi öyle,

To be or not to be kendisi için;

Bir akşam uyudu;

Uyanmayıverdi.

Aldılar,götürdüler.

Yıkandı,namazı kılındı,gömüldü.

Duyarlarsa öldüğünü alacaklılar

Haklarını helâl ederler elbet.

Alacağına gelince...

Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

III

Tüfeğini deppoya koydular,

Esvabını başkasına verdiler.

Artık torbasında ekmek kırıntısı,

Artık matrasında dudaklarının izi;

Öyle bir rûzigâr ki,

Kendi gitti,

İsmi bile kalmadı yadigâr.

Yalnız şu beyit kaldı,

Kahve ocağında,el yazısiyle:

“ Ölüm Allahın emri,

“Ayrılık olmasaydı.”

Orhan Veli KANIK

(Bütün Şiirleri)