HAZIRLIK ÇALIŞMALARI

1. Daha önceki sınıflarda okuduğunuz ders kitaplarınızı saklıyor musunuz? O kitapları bugün gördüğünüzde neler hissediyorsunuz?
2. Eski ders kitaplarınızdaki okuma parçalarına dair aklınızda kalanları anlatınız.

Metni noktalama işaretlerine dikkat ederek sesli okuyunuz. Okuma esnasında anlamını bilmedi­ğiniz kelimelerin altını çiziniz. 

OKUMA KİTAPLARIM

Okuma kitaplarımızı, en sevdiğimiz dostlar gibi hiçbir zaman unutamayız.

Sevgili okuma kitaplarım! O kitaplar, aylara bölünmüştü. Kış aylarına düşen parçalarda kış resimleri vardı. Sonra, o resimlerde yavaş yavaş dallar tomurcuklanır, ağaçlar çiçek açar, paltolu çocuklar paltolarını çıkarmaya baş­larlardı. O resimler böylelikle, bizlere de tatilin yaklaşmakta olduğunu müjde­lemiş olurlardı.

Bazen kitapların son sayfalarını açardım. Orada bir kelebek veya çiçekli bir dala konmuş bir kuş resmine dalar giderdim. "Bu sayfalara ne zaman geleceğiz? Bu sayfaları okuyacağımız günlere ne zaman kavuşacağız?" diye düşünür dururdum. Oysa daha okul yılının yarısına bile ulaşmamışfık. Sınıfımızın camlarını sert yağ­murlu kış rüzgârları sarsıyordu. Böyleyken ben, kitaplardaki o resimlere bakfıkça yaz tatilinin ha­yallerine kapılmaktan kendimi alamazdım.

Neler düşünürdüm neler! İmtihanların başlayacağı günleri hayal ederdim. Okuma der­sinden hiç korkulur mu? Güzel bir mayıs günü, imtihan odasına girecektim; öğretmenim beni güler yüzle karşılayacakfı. Talihime çıkan parçayı okuyacakfım. Ben okurken dışarıdan kuşlar ötü­şecek, yeni yapraklanmış ağaçların sallandıkları görünecekti. Bahar yemişlerini satan safıcıların sesleri, bağırışmaları duyulacakfı. Öğretmenle­rim, okuduğum parçayla ilgili sorular soracaklar; ben hemen cevapları verecektim. Sonra "yeter" diyecekler; imtihan odasından uçar gibi çıkacak- fım. Okuma kitaplarımdaki son parçalara bakfık­ça bunları düşünürdüm.

Dost okuma kitaplarım! Onlarda neler yok­tu ki? Kısa pantolonları diz kapaklarını örtecek şekilde biraz geçen, saçları düzgünce taranmış, güler yüzlü çocuk resimleri vardı. O kitaplarda temiz giyimli köylüler, babalar, başörtülü analar vardı. Bu insanların güzel resimleriyle doluydu. Bu resimlerdeki insanlar, güzel bir dünyanın in­sanlarıydı. Kötülük nedir bilmez, iyilikten başka bir şey düşünmezlerdi. Bize de:

— Bizim gibi olun, iyilikten başka bir şey dü­şünmeyin, derlerdi.

Bu unutamadığım eski okuma kitaplarından bugün bir tanesi bile bende yok. Onların yap­raklarını şimdi ancak hayalimde çeviriyorum. Çevirirken yine de onları eskitmemek istiyorum. Onlardan ezberimde kalan parçaları yer yer oku­yorum. Bu yüzden yangında yanmış kitaplar gibi sayfalarının çoğu eksik.

Sevgili dost okuma kitaplarım! Sizleri, za­manla bu kadar özleyeceğimi hiç bilmezdim. Böyle olacağını bilseydim, birkaçınızı olsun öbür kitaplarımın arasında saklamaz olur muydum?

Ziya Osman SABA