SOKAK

Öğretmenin evinden dönerken seni pencereden gözetliyordum. Bir kadına çarptın. Sokakta yürürken dikkat et! Orada da ödevler vardır. Evde adımlarını ve davranışlarını ölçüyorsun da sokakta aynı şeyi niçin yapmıyorsun? Orası herkesin evidir. Bunu unutma Enriko.

Sokakta bir ihtiyara, kollarında çocuk bulunan bir kadına, koltuk değnekli bir sakata, bir yükün altında eğilmiş bir adama, yaşlı bir aileye rastladığın zaman, onlara saygı ile yol vermek zorundasın. Biz; ihtiyarlığa, anne sevgisine, sakatlığa, yorgunluk
ve ölüme saygı beslemek zorundayız.

Kendisine arabanın çarpma tehlikesi bulundu ğunu gördü ğün kimse eğer bir yetişkin ise haber ver; çocuk ise çekip kurtar. Ağlayan tek bir çocuk gördüğün zaman niçin ağladığını sor. Yaşlı bir adamın düşürdüğü bastonu hemen yerden al. İki çocuk kavga ediyorsa ayır. Kavgacılar küçük değilse kalpleri yaralayan ve katılaştıran kaba
davranışları görmemek için oradan uzaklaş.
(…)

Yolunu senden soran bir yolcuya her zaman saygılı cevap ver. Herkese sırıtma, gereksiz yere koşma, bağırma. Sokağa saygı duy.

Bir ulusun terbiyesi hakkında sokaktaki davranışlarıyla yargıya varılır. Sokağında uygunsuz olaylar gördüğün ülkelerin, evlerinde de aynı şeyi bulursun.

Sokağı ve doğduğun şehri iyice tanı! Bir gün ondan uzaklaşmak zorunda kalırsan ilk adımlarını attığın, ilk heyecanlarını duyduğun, ilk arkadaşlarını edindiğin bu şehri yıllar boyunca senin biricik dünyan olan bu küçük vatanı, belleğinde diri ve canlı bulmakla zevk duyacaksın. O, senin için bir anne olmuştur; seni aydınlatmış ve
korumuştur. Onun halkını, sokaklarını tanı ve sev!

Baban

Edmondo de AM İC İS (Edmondo de AM İS İS)