Metni, noktalama işaretlerine dikkat ederek sessiz okuyunuz

2100’DEKi YAŞAMDAN BİR GÜN

1 OCAK 2100 06.15

Yılbaşı gecesinden sonra mışıl mışıl uyumaktasınız.
Ve birden duvar ekranınız aydınlanır. Dost ve tanıdık bir yüz ekranda belirir. Bu, yeni satın
aldığınız yazılım programı Molly (Moli)’dir . Molly neşeli bir şekilde, “Uyan John (Jan). Ofiste sana ihtiyaç
var. Bizzat. Bu önemli.” der.
“Dur bakalım, Molly! Şaka yapıyor olmalısın!” diye homurdanırsınız. “Bugün yılbaşı. Hem bu
kadar önemli olan şey ne olabilir ki?”
Yavaş yavaş yataktan kendinizi dışarı sürüklersiniz ve isteksizce banyoya yönelirsiniz. Yüzünüzü
yıkarken ayna, tuvalet ve lavaboda saklı yüzlerce DNA ve protein alıcısı sessizce harekete geçer,
nefesinizden ve vücut sıvılarınızdan yayılan molekülleri analiz ederler, herhangi bir hastalığın en ufak bir
belirtisi olup olmadığını kontrol ederler.
Banyodan çıktıktan sonra başınızın
etrafına, evinizi telepatik olarak kontrol
etmenizi sağlayan telleri takarsınız. Zihinsel
olarak dairenin sıcaklığını yükseltir, rahatlatıcı bir müzik açarsınız. Mutfaktaki robot
aşçıya kahvaltı ve biraz kahve hazırlamasını
söylersiniz ve manyetik aracınızdan garajınızdan çıkmasını ve sizi almaya hazır
olmasını istersiniz. Mutfağa girerken robot
aşçınızın mekanik kollarının tam da sizin
sevdiğiniz şekilde yumurta hazırladığını
görürsünüz.
Sonra kontakt lenslerinizi takar ve
internete bağlanırsınız. Gözünüzü kırpınca
gözünüzün retinası üzerine düşen interneti
görürsünüz. Sıcak kahvenizi içerken kontakt
lenslerinizde beliren haber başlıklarını
taramaya başlarsınız.
• Mars üzerindeki yerleşim yeri daha
fazla ödenek istiyor. Mars’ta kış hızla yaklaşıyor.
Yerleşimciler kolonileşmekte bir sonraki aşamayı
tamamlayacaklarsa dondurucu soğuk havayla
başa çıkmak için Dünya’dan daha fazla kaynağa
ihtiyaçları olacak.
(...)

• Yıllarca uzaya yük taşıyan uzay asansörü, şimdi sınırlı sayıda turisti uzaya götürme imkânı veriyor. Uzay
yolculuğunun maliyeti son yıllarda, uzay asansörü açıldığından bu yana, zaten 50 kat azalmıştı.
(…)
Aniden, bir tanesi dikkatinizi çekiyor:
• Şehri çevreleyen setlerde beklenmedik bir biçimde büyük bir sızıntı tespit edildi. Setler tamir edilmezse
tüm şehir sular altında kalabilir; bu, geçmişte birçok şehrin başına gelmişti.
Kendi kendinize “Hımm!” dersiniz. “Ofisten beni aramalarının ve uyandırmalarının sebebi belli oldu.”
Kahvaltı yapmaktan vazgeçersiniz, giyinir ve aceleyle dışarı fırlarsınız. Garajdan dışarıya kendi
kendine çıkan aracınız dışarıda sizi bekliyordur. Telepatik olarak aracınızdan sizi en kısa sürede ofisinize
götürmesini istersiniz. Manyetik araç hemen internete, GPS’e ve sürekli olarak trafiği izleyen yol boyunca
gizlenmiş milyarlarca çipe bağlanır.

Manyetik aracınız sessizce havalanır, süper
iletken asfaltın oluşturduğu manyetik bir yastık
üzerinde süzülerek gider, Molly’nin yüzü ansızın
aracınızın ön camında belirir, “John, ofisinizden
gelen en son mesaj, herkesle konferans salonunda
buluşmanızı söylüyor. Ayrıca, kız kardeşinizden bir
video mesajınız var.”
Arabanız kendi kendisini sürerken kız karde-
şinizin bıraktığı video postaya göz atmak için zamanınız var. Onun görüntüsü kol saatinizde belirir,
“John, altıncı yaşına giren Kevin için bu hafta sonu
bir doğum günü partimiz var, unutma. Ona son
çıkan robot köpeği alacağına söz vermiştin.” (...)
Manyetik arabanızla dolaşmayı seviyorsunuz. Yol üzerinde havada süzüldüğü için endişelenecek hiçbir tümsek ya da çukur yok. En güzeli ise sizi
yavaşlatacak neredeyse hiç sürtünme olmadığı için
nadiren yakıt almanız. (...)

Dışarıya bir göz atarsınız, havada sizi vınlayarak geçen şık arabaları, kamyonları ve trenleri görürsünüz;
ilerlemenin yolunun manyetizma olduğunu ve bu süreçte para tasarrufu sağladığını fark edersiniz.
Manyetik arabanız şimdi şehir çöplüğünü geçerek yoluna devam etmektedir. Çöpün çoğunun
bilgisayar ve robot parçaları olduğunu görürsünüz. Çiplerin neredeyse hiçbir maliyeti yoktur, sudan bile
ucuzdur; kullanılmayan çipler tüm dünyada, şehir çöplüklerinde dağlar oluşturmaktalar. Çiplerin arazi
doldurmakta kullanılması hakkında konuşmalar var.
(…)
En sonunda ofisinizin bulunduğu büyük bir inşaat şirketinin merkezi olan binaya ulaşırsınız. İçeri
girdiğinizde bir lazerin, neredeyse size hiç hissettirmeden sessizce irisinizi kontrol ederek yüzünüzü teşhis
ettiğini fark edersiniz. Plastik güvenlik kartlarına gerek yok artık. Vücudunuz kimliğinizdir.
Odaya şöyle bir göz gezdirirsiniz. Kontakt lensleriniz masadaki tüm insanları tanımlar, biyografilerini
ve öz geçmişlerini gösterir. Epeyce önemli kimselerin orada olduğunu fark edersiniz. Katılan önemli insanları aklınızın bir köşesine yazarsınız.
Patronun görüntüsü ansızın koltuğunda belirir. “Beyler!” diye seslenir, “Muhtemelen haberiniz
var, setler birdenbire sızdırmaya başladı. Sorun ciddi ama zamanında fark ettik, dolayısıyla bir çökme
tehlikesi yok. Ama ne yazık ki setlerin tamiri için indirdiğimiz robotlar başarısız oldular.”
Birden ışıklar kararır ve su altı setlerinin üç boyutlu görüntüleri ile tamamen çevrelenirsiniz. Tamamen suya batmış gibisiniz, büyük bir çatlağın olduğu setin görüntüsü gözünüzün tam önündedir. (…)
Uzun tartışmalardan sonra, insanların kumanda ettiği bir robot tamir ekibinin gönderilmesine
karar verilir.
(…)
Sonunda tekrar eve geldiniz. Yorgun düşmüşsünüz. Kanepenize rahatça gömüldüğünüzde
Molly duvar ekranında belirir. “John, Doktor Brown (Bıravn)’dan önemli bir mesajınız var.”
(…)

Michio KAKU (Mıçıo KAKU)
Çev.: Yasemin SARAÇ OYMAK, Hüseyin OYMAK
(Kısaltılmıştır.)

Metnin Cevapları İçin Tıkla...