Metni, noktalama işaretlerine dikkat ederek okuyunuz.

SON LEYLEK

Bu bizim Mürdümeriği Sokağı’nın ta öte başına kadar doğruca indiğinizde karşınıza Küçük Hayrullah Camisi çıkar. Caminin her iki yanında da birer daracık yokuş... Başında ıhlamur ağacı olandan aşağı doğru verin kendinizi, geniş bir tarlaya gelirsiniz.
Çatapat fabrikası işte bu tarlanın öte tarafında kalır.
İcabettin dayı, Toraman’la birlikte buranın gece bekçiliğini yapar. Toraman azgın bir köpek. Ama çok azgın!
İşte o fabrikanın artık kullanılmayan, uzun bir bacası vardır. Bacanın üzerinde de bir leylek yuvası!

Havalar ısınır ısınmaz bir leylek ailesi gelir, oraya yerleşir. Lak laka lak lak! Ortalık şenlenir. Bu yuva onların yazlık evleridir. Havalar soğudu mu karı koca, iki yavrucağız, çeker giderler. Fakat bu sonbahar, hepsi gittiği hâlde biri kaldı, gitmedi!
Bunu ilk bizim İdris fark etmiş. Birkaç hafta gelip gidip gözetlemiş. Ama bakmış ki leyleğin gideceği yok. “Bu işte bir iş var.” demiş.

— Kaç gündür bakıyorum, hep orada.
— Gider o gider! Ne acelesi var?
— Ama kış geldi. Çoktan gitmesi gerekirdi.
— Ne yapacağız? Kovacak mıyız hayvanı?
— Bence bir şey olmuş! Ama ne?

Biz hepimiz düşündük taşındık. Tacettin ne teoriler yumurtladı ayaküstü.

— Ötekilere küsmüş olmasın?
— Yok artık!
— Hastalanmıştır. Boğazına kurbağa takılmıştır falan...
Kurbağa lafını duyan Mahpeyker şöyle bir irkildi. Safinur yüzünü ekşitti. İdris ise bu teoriyi oldukça mantıklı buldu.

— Olabilir! Leylekler öyle şeyler yerler neticede!
Aldı bizi bir dert. Bu zavallı leylek o bacanın üzerinde niye kaldı? Ailesi gittiği hâlde niye gitmedi?
Hep bunu düşünür olduk. Gece uykularımız kaçtı. (...)

Dayanamadık ertesi gün hep birlikte çatapat fabrikasına gittik. İdris, dürbününü de yanında getirmişti.

— Yok!
— Ne yok?
— Leylek yok, gitmiş!
— Vallaha mı?
— Al da bak!

Hepimiz sırayla baktık ve hiçbirimiz leyleği göremedik. Biraz sevindik, biraz da mahzun olduk. Bu son leyleğin arkasından, hiç değilse bir el sallayaydık.
Ertesi sabah fabrikadan çıkıp uykulu uykulu evine giden İcabettin dayının önünü kestik, vaziyeti anlattık. “Siz işiize bahın, size neçi? Dersiiz neyiz yoh mi?” dedi. Yürüdü gitti. Ama kucağında kocaman bir kutu vardı. İcabettin dayıda böyle bir kutuyu ilk kez görüyorduk. Koştuk, yetiştik.

— İcabettin dayı o kutunun içinde ne var?
— Youv oğlum! Nedecehsiz ne var? Gidin işiize, dersiiz neyiiz yoh mi?
— Yoksa leylek mi var İcabettin dayı! Göstersene bize leyleği.

İcabettin dayı öyle sert görünürdü ama çabuk yumuşardı, daha fazla dayanamadı.
— Hele gelin, bahın ne var?

Bir heyecanla etrafını sardık. İcabettin dayı kutuyu yavaş yavaş açtı. Bir de ne görelim! Kanadı sarılı kocaman bir leylek, kutunun içinde çökmüş, o uzun gagasını da karnına çekip bastırmış yatmıyor mu?
Safinur “Ayyy! Ben zaten tahmin etmiştim.” dedi.

— Gördüüz?
— Gördük İcabettin dayı.
— Ayyy ne olmuş bu leyleğe?
Hayatımızda ilk defa bu kadar yakından bir leylek görüyorduk. Meğer bu zavallı leylek, tarlada avlanıyormuş. O sırada İcabettin dayı da bir hava alsın diye Toraman’ı salmış. Tabii Toraman azgın bir köpek. Buncağızı görünce peşine düşmüş, havlamış, korkutmuş. Leylek korku ile kaçayım derken elektrik tellerine dolanan bir uçurtmanın kuyruğuna takılmış. Neyse, işte kaza da böyle olmuş.
İcabettin dayı koşmuş, yetişmiş. Toraman’ı kovalamış, leyleği kurtarmış. Kanadını sarmış, sarmalamış. Merdiven üstüne merdiven dayamış, bacaya kadar çıkıp yuvasına koymuş. Fakat leylek göç vakti geldiği hâlde gidemeyince almış zavallı hayvanı oradan.

“Bari kışı benim evimde geçirsin...” demiş.

— İcabettin dayı arada bir gelip görebilir miyiz leyleği?
— Görecehsiz de nedecehsiz? Dersiiz neyiiz yoh mi?
— Ya İcabettin dayı ya!
— E temam e! Gelirsiz, görürsüz!
Ne arada biri? Biz her gün okuldan çıkar çıkmaz İcabettin dayının evinin önünde toplanıyoruz iki aydır. Bu böyle leylek iyileşene, uçup gidene kadar devam edecek galiba. İcabettin dayı gece bekçisi adam, gündüz uyuması gerek.

— Yine mi geldiiz?
— İcabettin dayı bi bakıp gideceğiz hemen!
— Bahın da gidin hele! Uyutmisiz adami! Dersiiz neyiiz yoh mi?

Özkan ÖZE
Bilge Çocuk dergisi
(Kısaltılmıştır.)

Metnin Cevapları İçin Tıkla...

Sokak Hayvanları İçin Yapılabilecekler...